Saturday, June 29, 2019

Kur krimi elektoral i lejohet vetëm narkoshtetit

 
Dalja në Bild e krimit elektoral të kryer nga Partia Socialiste në Dibër dhe reagimet e ditëve të fundit të Ramës ndaj tij duhen parë ngushtësisht të lidhur me njëri tjetrin, për të kuptuar se çfarë po ndodh dhe ku po shkon Shqipëria në këtë fazë të historisë së shtetit të saj.
Përgjimet treguan se ata që duhet të luftojnë krimin elektoral - që nga shefi i policisë deri tek Ministri i Brendshëm, - janë shfaqur si autorët kryesorë të tij. Sëbashku me ta kanë vepruar edhe deputetë edhe ministra të qeverisë. Si prapavijë të tyre kanë vepruar edhe njerëz të krimit. Në krye të gjithë këtij organizmi qëndron Kryeministri të cilit, në fund, këta i raportojnë që misioni është kryer. "Tërmet!" - e quan ministri Gjiknuri  suksesin e arritur në këtë mënyrë.
Për ata që e kanë harruar kujtoj se në fjalimet që mbante asokohe përpara dibranëve deputeti i PS Sadri Abazi thoshte se Edi Rama do të rrinte në pushtet edhe dhjetë vjet të tjera prandaj ata kishin të gjithë interesat të votonin për të.
I gjithë ky kuadër flet qartazi, pa ekuivokë, se
Edi Rama dhe partia e tij kanë vepruar si një organizatë kriminale; se kemi të bëjmë me një projekt të kësaj organizate për ta përjetësuar pushtetin duke kapur çdo pushtet. Ky projekt njohu si hap të dytë  zgjedhjet e përgjithshme të 2017 - siç tregojnë edhe përgjimet e Durrësit.
Kjo është njëra anë e medaljes. Le të shohim tani anën tjetër: reagimin e Ramës dhe të PS-së ndaj këtyre përgjimeve. Reagimi i tyre mund të sintetizohet në deklaratat e Ramës se përgjimet dhe protestat kundër zgjedhjeve janë organizuar nga "anti-shteti" që kërkon të përmbysë "shtetin", por se ata nuk do t'ia arrijnë kurrë ta mundin shtetit dhe se në 30 qershor (me fitoren 100% të pushtetit lokal) "Do t'i japim fund njëherë e mirë kësaj historie".
Vini re: një njeri në krye të një organizate që ka kryer krim zgjedhor (dhe jo vetëm) guxon e thotë, pa i bërë syri tërr, se kush i kundërvihet krimit të tij do të dënohet.  Është njëlloj sikur një grabitës të vijë të të grabisë në shtëpi dhe në momentin që ti fillon e bërtet "kapeni hajdutin" ai thërret policinë dhe të  arrestojë. Nuk duhet shumë inteligjencë për të kuptuar se një grabitje të tillë mund ta bëjë vetëm shteti. Mesazhi i qartë që po jep Rama përditë është që sot e tutje krimin elektoral  mund ta bëjë e do ta bëjë vetëm shteti. Mjafton kaq për të kuptuar se këtu jemi përpara instalimit të një regjmi që na sjell jehonën e atyre kohëve të diktaturës kur njerëzit futeshin në burg pse ankoheshin për krimet që u kishte bërë regjimi. Një diktaturë sui generis në Evropë pasi, siç provojnë edhe përgjimet, bazohet mbi forcën ekonomike të bandave kriminale të trafikimit të drogës që ka kapur shtetin.
Problemi që ngrihet sot është se si rrëzohet një regjim i tillë?
- Me votë dhe në mënyrë institucionale - thonë një pjesë, që nuk shikojnë se ajo që ka ndodhur në Dibër e në Durrës e gjetkë tregon se kjo është e pamundur.
- Me dhunë thonë të tjerë - që harrojnë se kur nis një luftë duhet të llogaritësh nëse ke forca të mjaftueshme për ta fituar atë dhe raporti i forcave duket qartazi në favor të narko-shtetit.
- Duke e lënë të degjenerojë derisa të bjerë vetë - thonë të tjerë duke harruar se bashkë me Rilindësit në këtë rast do të bjerë në humnerë edhe Shqipëria.
- Nga ndërkombëtarët që s'mund të lejojnë një diktaturë të tillë në Evropë - shtojnë të tjerë që  nuk hapin sytë për të parë se sa diktatura kanë mbështetur dhe mbështesin, vende si SHBA dhe demokracitë perëndimore.
- Me një opozitë tjetër që të mos ketë prapa të kaluarën e bashkëpunimit me të njëjtët njerëz -  propozojnë të tjerë pa parë se me një regjim të tillë shanset për të krijuar opozita vijnë duke u pakësuar.
Ajo që vihet re në këta propozime (e të tjera që nuk i përmenda) është harresa më e rëndësishme nga një pjesë e madhe e shqiptarëve, ajo e shtrimit të pyetjes: çfarë duhet të bëj unë që të bjerë ky regjim? Një pjesë jo e vogël vazhdojnë të strehohen tek argumenti i atyre që thonë se kështu ka qenë gjithmonë, se vota gjithmonë është vjedhur në Shqipëri nëpërmjet të fortëve, prandaj s'kemi pse bërtasim as protestojmë për grabitësit e radhës. Në fakt kjo është alibia e vetme e organizatës dhe, po te vesh re, shumë nga ata që e shtrojnë këtë argument kanë interesa të lidhura me organizatën. Përgjimet e Bild dhe reagimi i Ramës ndaj tyre, duke shkuar i vetëm në zgjedhjet e 30 qershorit, flasin për një hap të madh përpara të krimit në kapjen e shtetit. Sot krimi, me fjalët dhe veprat e kryeministrit, po identifikohet haptazi me shtetin. Mjaft të kujtosh mburrjen që i bëri para durrsakëve Dakos së bandës së Avdylajve të dosjes 339. Këto qëndrime i bëjnë thirrje cilido që ka një minimum ndërgjegjeje demokratike që të distancohet nga një organizatë kriminale kaq e rrezikshme. Plani i Ramës për 30 qershorin si "dhënie fund njëherë e mirë e historisë" me opozitarë e kundërshtarë që ai i identifikon me anti-shtetin, për të instaluar regjimin ku krimi elektoral i lejohet vetëm narko-shtetit rrezikon t'i ndajë për një kohë të gjatë shqiptarët, si në kohën e komunizmit, në bashkëpunëtorë të regjimit dhe viktima të tij.  Kundër këtij plani duhet vepruar sa nuk është vonë, duke filluar që nga refuzimi për të votuar në 30 qershor. (Panorama, 27 qershor 2019)

Sunday, June 23, 2019

Hipokrizi e manipulim

 
Nëse doni të shikoni hipokrizinë dhe manipulimin e Ramës kur flet për Amerikën që do t'u heqë atyre që do të përfshihen në krime zgjedhore të drejtën e vizës shikoni këtë foto. Një nga njerëzit që e ka shoqërur atë në pushtimin elekoral që i bëri dje Shkodrës, duke përdorur dhunën shtetërore, është Tom Doshi (kryetar i PSD)    figuron në listën e atyre qytetarëve të botës që Deparatmentit i Shtetit  (jo Ambasada) u ka hequr të drejtën për të shkuar në SHBA.
Besoj se kjo foto flet shumë edhe për "syverbësinë" e Ambasadës Amerikane në Tiranë. 






(Facebook, pastaj Panorama etj. 21 maj 2019)

Thursday, June 13, 2019

Krimi luftohet - regjimet rrëzohen

“Përse u çuditët kaq shumë ju me përgjimet e fundit të gazetës gjermane ‘Bild’ – më shkruante një qytetar pas emisionit ‘Të paekspozuarit’ të së enjtes – prisnim gjermanin ne të na i thoshte? Sikur nuk i dinim”. Kishte të drejtë. Duke perifrazuar Pasolinin, do të thosha se regjistrimet që botoi “Bild” janë “prova” e bëmave që ne “i dimë” (nëpërmjet deduksionit, intuitës, krahasimeve etj.), por që shpesh s’mund t’i themi sepse ato (provat) i kanë “ata” (të pushtetit). Në sajë të një rrjedhjeje nga Prokuroria, ne i morëm disa nga këto prova dhe, si për të provuar rëndësinë që ka mbajtja fshehur e tyre, pamë se njerëzit e pushtetit, në vend të reagimit të menjëhershëm ndaj lajmit filluan kërcënimin dhe denigrimin e lajmësve.
Por, edhe përsa u përket provave, nuk është se na kanë munguar të tilla – do të thosha unë. Atëherë, pyetja shtohet: a shtojnë diçka të re të rëndësishme provat e nxjerra nga “Bild” apo janë në vazhdën e denoncimeve të zakonshme? Gjykoj se ato përcaktojnë një pikë vlimi për ndërgjegjësimin, në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar, të ndryshimit thelbësor dramatik që ka ndodhur në vendin tonë me ardhjen e Edi Ramës në pushtet. Le të përpiqem ta shtjelloj shkurt teorikisht se ç’kuptoj me këtë “pikë vlimi”.
Në librin e tij “Shkenca e logjikës”, Hegeli parashtron dy teorema që kanë rezultuar profetike për kohën që jetojmë. Teorema e parë është ajo sipas së cilës themelet e pasurisë së një kombi nuk janë të mirat materiale që zotëron ky komb, siç thoshte Adam Smithi, por instrumentet që prodhojnë këto të mira. Teorema e dyta, edhe më e rëndësishme se e para, është ajo sipas së cilës kur një fenomen shtohet në sasi nuk kemi vetëm ndryshime sasiore, por ndodhin edhe transformime cilësore, siç ndodh p.sh. në natyrë kur një lëng, pas një rritjeje të caktuar të temperaturës, shndërrohet në gaz apo në shoqëri kur, nëpërmjet shtimit të disa fenomeneve ekonomiko-shoqërore, kalohet nga një sistem në një tjetër.
Marksi, duke iu referuar teoremës së dytë të Hegelit, thotë se ne jemi mësuar të mendojmë se paraja është një mjet për të arritur qëllime të caktuara, të tilla si kënaqja e nevojave tona dhe prodhimi i të mirave materiale, por kujdes – thotë ai – se po u shtua paraja aq shumë në sasi sa të bëhet kushti universal për të realizuar çdo qëllim dhe çdo lloj nevoje, atëherë ajo nuk është më mjet, por shndërrohet në qëllimin e parë, nga i cili, pastaj, do të varen edhe qëllimet tona të tjera, nevojat tona e me radhë.
Le t’ia aplikojmë tani këto argumente universale realitetit tonë. Duke iu referuar teoremës së parë hegeliane, duhet të themi se themelet e pasurisë të kombit tonë nuk janë pallatet, kullat, vilat, supermarketet, fshatrat turistike, e më the të thashë, që kemi ndërtuar, por mjetet e prodhimit të tyre. Dhe, nëse mjeti kryesor i prodhimit të tyre është krimi, siç më rezulton, kjo do të thotë, sipas Hegelit, se krimi është pasuria jonë më e madhe kombëtare. (Ju kujtoj se gazetari i “Bild” shtroi pikërisht këtë pyetje: me çfarë paraje kryhen tërë ato ndërtime në Shqipëri?). Duke aplikuar teoremën e dytë do të thosha se për shumë kohë ne kemi menduar se krimi është një mjet, nëpërmjet të cilit ne kemi plotësuar nevojat tona. Mirëpo ajo që ka ndodhur ndër vite është se fenomeni i krimit është shtuar aq shumë në sasi saqë ka ndodhur ndryshimi cilësor për të cilin flet Hegeli dhe Marksi. Ai është shndërruar nga mjet në qëllimin e parë, të cilit i nënshtrohen të gjitha qëllimet e tjera tonat. Ja ku mbërrita në atë që dua të them lidhur me “pikën e vlimit”: përgjimet e fundit të botuara nga “Bild” na ndërgjegjësojnë për transformimin cilësor që ka ndodhur te ne me rritjen sasiore të krimit; për kalimin në regjimin, ku qëllimet tona, jeta jonë, përcaktohen nga ky qëllimi i parë: krimi. E në këtë moment, çështja nuk shtrohet më se çfarë bëjmë ne me krimin, por se çfarë bën krimi me ne. Më konkretisht, kjo do të thotë se është krimi, që në këtë regjim përcakton se kush do të jenë e si duhet të sillen parlamentarët, kryetarët e bashkisë, Kryeministri, prokurorët, Policia e me radhë, e me radhë. Në këtë moment historik nuk shtrohet më çështja, siç e shtrojnë me naivitet disa: si nuk u ngopën këta me pushtet dhe me para, apo se Rama e Gjushi, duke mos pasur më nevojë për krimin, do të ndërpresin lidhjet me të dhe do të kthehen t’u shërbejnë qytetarëve. Në këtë moment çështja shtrohet se është krimi që i dikton Ramës dhe Gjushit dhe nëpërmjet tyre edhe Policisë, edhe drejtësisë, edhe ne të gjithëve se ç’duhet të bëjmë. Me një fjalë të vetme ky hop cilësor është etiketuar së fundmi me fjalën narkoshtet, që nuk është rastësi që ka hyrë për herë të parë në historinë e shtetit tonë në kohën e Ramës. “Narkoshteti i parë në Europë” na cilësonte së fundmi edhe portali kanadez “Vice”.
Problemi është se mbështetësit e Ramës – fatkeqësisht edhe euroburokratët e Brukselit që bëjnë raporte e rekomandime për vendin tonë – vazhdojnë të arsyetojnë me kategori të tejkaluara “shtet – korrupsion”, “shtet – krim” sikur të jemi ende në kohën e Nanos apo Berishës, ku shteti ekzistonte si një entitet më vete që vuante nga korrupsioni dhe krimi i organizuar, por ende nuk mund të identifikohej me vetë sëmundjen. Provat e fundit të sjella nga “Bild” e sollën në gjendjen e avullimit këtë perceptim të Shqipërisë, duke zbuluar se me lazaratizimin e krejt vendit, me përfshirjen masive të Policisë në trafikim, me infiltrimin masiv të krimit në ekonomi e në zgjedhje, shteti dhe krimi nuk janë më dy entitete të ndara, po një entitet i vetëm. Shqipëria e Ramës, pra, nuk qeveriset nga një shtet që ka edhe krimin dhe mafien e vet, por është shndërruar në një regjim të krimit dhe mafies së vet. Këtë konkluzion e ka arritur edhe gazetari gjerman i “Bild”, Peter Tiede.
Në këto kushte, duhet shtruar ndryshe ai që Carl Schmitt e quan problemi numër një i politikës: identifikimi i armikut që duhet luftuar. Është gabim të vazhdojmë të mendojmë me kategoritë e euroburokratëve se armiku numër një për t’u luftuar është krimi dhe korrupsioni. Në stadin ku kemi arritur, armiku për t’u luftuar është narkoshteti, në të cilin institucionet kryesore, duke filluar që nga Kryeministria e deri te zgjedhjet, janë shndërruar në instrumente të krimit. Nëse krimi dhe korrupsioni luftohen nga shteti, shteti i kthyer në regjim të krimit duhet të rrëzohet me mjete të tjera. (Panorama, 10 qershor 2019)