Gjatë një debati televiziv në emisionin Opinin, ku ishin përballë Bamir Topi si përfaqësues i grupit parlamentar të PD dhe Sekretari organizativ i PS Pandeli Majko, nuk mund të mos të të binte në sy një nënqeshje e Majkos sa herë përmendej korrupsioni. Një dy e Majko thoshte diçka pak a shumë të tipit: “korrupsioni… ehe…” përsëri nënqeshje e shoqëruar me një anim koke “shumë shpejt do ta shohim…” dhe prap një nënqeshje edhe më e fortë e më kuptimplotë. Majko e kishte fjalën se shumë shpejt do ta shohim sesi do të korruptohen apo sesi janë të korruptuar edhe pushtetarët e rinj, prandaj më mirë të mos e marrim edhe aq seriozisht këtë çështje.
Po të vesh re Zërin e Popullit e gjithë opozita e PS është reduktuar në denoncimin e çfarë mund lidhur me korruptimin apo korruptueshmërinë e PD-istëve. A thua se po dole në opozitë bëhesh automatikisht i ndershëm ata nuk merren fare me bëmat e Nanos me shokë, as me nevojën e pastrimit të partisë, por ulërijnë “kapeni hajdutin”. Shumë më tepër sesa në gazeta nëpër vendet ku thuren intrigat politike kundërshtarët e PD i dëgjon të bëjnë biografinë e njërit ministër apo tjetrit për të provuar se ata kanë qenë të korruptuar prandaj s’ka pse tu besojmë se e kanë ndershmërisht atë punë. Për rrjedhojë, gjithshka bën e thotë PD-ja ka vetëm një kuptim: të eliminojë kundërshtarët duke i akuzuar për korrupsion dhe njëherësh të marrë në dorë frenat e sistemit të korrupsionit. Prandaj – të thonë - mos e përkrahni heqjen e Prokurorit, as të imunitetit se do të bini nga shiu në breshër.
Me dashje apo pa dashje, kundërshtarët e PD, të cilët nuk janë të paktë, punojnë përditë për të shuar çdo iluzion tek njerëzit që ende kanë shpresë se diçka do të ndryshojë nëpërmjet kësaj mazhorance; për të shuar atë frymë publike antikorrupsion që në një mënyrë apo tjetër mishërohet tek kjo mazhorancë apo ushtron presion mbi të. Synimi i tyre duket qartë: duke dalë shpejt e shpejt në terren të barabartësh, ata kërkojnë ta shvendosin luftën politike tek mungesa e dritave, e ujit, tek 28-29 nëntori e më the të thashë. Kurse nënteksti i propagandës së tyre është: harrojeni luftën kundër korrupsionit; korrupsioni është këneta ku ju keni vegjetuar dhe do të vegjetoni përjetësisht, por shihni që në këtë kënetë të keni pak më shumë drita se tani po bini në terr fare - e për këtë ne e kemi provuar se jemi më të zot se demokratët.
Një nga pykat që u fut së fundi me shumë sukses në këtë propagandë është edhe lajmi (dhe komentet për lajmin) se gazeta Tema, e njohur si gazetë opozitare në ballë të luftës kundër korrupsionit të qeverisë nanoiste dhe kryebashkisë socialiste, u shit nga drejtori dhe njëherësh pronari Mero Baze me një shifër shumë të majme (meqënëse nuk është deklaruar nuk po e shkruaj shifrën, por mendoj se shitjet e gazetave duhet të bëhen publike ashtu sikurse dhe pronarët e tyre të rinj sepse gazetat janë gjë publike) duke rënë bash në duart e një pronari i cili është akuzuar nga ish opozita se, në afera korruptive me kryebashkiakun socialist Rama, ka zgjeruar pronën e tij (Të famshmin lokal tek Parku i Rinisë mu në qendër të Tiranës) duke blerë me çmim qesharak truallin publik dhe jo vetëm, por kërkon të vendosë atje Kazinonë e cila, edhe ajo, është denoncuar nga opozita si një turp i qeverisë Nano.
Mesazhi që merr publiku nga kjo shitblerje është vërtet shqetësues në kontekstin e çka thashë më lart: i famshmi sistem i korrupsionit, i cili ka kapur shtetin dhe mediat, vazhdon punën e tij të kapjes. Justifikimi i Bazes se ay nuk deshte të përdorte favorizimet e pushtetit që e ka sot me vete për të mbajtur gazetën që i dilte me humbje ka edhe një anë tjetër të medaljes: Po ky biznesmeni pse e ble një gazetë që del me humbje? Nga do t’i ketë ay fitimet? Si ka mundësi që shpenzohen shifra përrallore për të blerë një gazetë që nuk sjell fitim nga shitblerja e saj në treg? Dorëheqja e Bazes, që nuk është gazetar dosido, por njihet si një nga njerëzit më të besuar të Berishës, në rastin më të mirë të le shijen se, i pafuqishëm për të luftuar sitemin e korrupsionit, paçka se erdhi në pushtet me këtë premtim, ay ka menduar të mbyllë me paret e shitjes vrimat që i ka shkaktuar në stomak agjërimi i gjatë në opozitë, kurse në rastin më të keq tregon se ay hodhi një urë që PD-ja në pushtet të vendosë lidhjet e veta me sistemin e korrupsionit dhe sistemi i korrupsionit me PD. Edhe një çikë nga të dyja, kuptohet, nuk përjashtohet.
Kjo bëhet edhe më e rëndë kur sheh se në mbështejte të kazinosë dalin aty këtu edhe liberalë të rinj afër PD-së të cilët, në emër lirisë së tregut, lëshojnë parrullën “bixhosxhinjtë të rrinë të qetë” e nuk shqetësohen fare se sa në raport me tregun vërtet të lirë janë këto shitblerje. Mesazhi i tyre mund të lexohet edhe: rrini të qetë edhe ju o njerëz që prisnit luftë kundër korrupsionit edhe ju o korruptues edhe ju o të korruptuar.
Problemi është se askush nuk duhet të rrijë i qetë sot, jo vetëm për shkak të kërcënimit që i ka bërë ky sistem demokracisë, lirisë, moralit, ekonomisë, fjalës së lirë, barazisë përpara ligjit, integrimit në Evropë, por edhe sepse ka shenja të qarta se kolapsi i këtij sistemi të ndërtuar ashtu që një grusht njerëzish të pasurohen në mënyrë spekulative në kurriz të shumicës duke shfrytëzuar media me të cilat u bëjnë shërbime apo shantazh plitikanëve, po i afron fundi sepse, ashtu sikurse piramidat, kemi të bëjmë me një sistem që nuk prodhon, por vetëm thith para. Për këtë duhet të ndërgjegjësohen sa më parë edhe vetë pronarët e këtyre mediave.
Është iluzive të mendosh se politikanët që erdhën në pushtet në emër të luftës kundër korrupsionit janë të pakorruptueshëm. Aq më tepër kur ke parasysh shifrat përrallore me të cilat sistemi i korrupsionit ble instrumentet që e mbajnë në pushtet, çka tregon se lufta kundër korrupsionit nuk mund të reduktohet kurrsesi vetëm tek ata që korruptohen, por dhe tek ata që korruptojnë. Edhe që korrupsioni mund të pastrohet në një ditë. Por, nëse bije edhe kjo shpresë për të luftuar korrupsionin dhe për të filluar ndërtimin e shtetit ligjor që ka ngjallur qeveria e re edhe me disa aksione të lavdërueshme fatet e vendit do të jenë shumë të errëta. Nënqeshja e papërgjegjëshme e Majkos në Opinion, që nuk na tha asnjë fjalë se çka ndërmend të bëjë partia e tij për të pastruar korrupsionin që e ka molepsur fund e majë, do të na kthehet në një përqeshje dhe përtallje të hidhur. Prandaj nuk duhet rreshtur presioni që Berisha dhe të tijtë, që erdhën në pushtet me mandatin popullor për të luftuar korrupsionin, ta mbajnë premtimin se do ta luftojnë atë duke filluar më së pari tek të vetët. (Korrieri, 1 nëntor 2005)
Po të vesh re Zërin e Popullit e gjithë opozita e PS është reduktuar në denoncimin e çfarë mund lidhur me korruptimin apo korruptueshmërinë e PD-istëve. A thua se po dole në opozitë bëhesh automatikisht i ndershëm ata nuk merren fare me bëmat e Nanos me shokë, as me nevojën e pastrimit të partisë, por ulërijnë “kapeni hajdutin”. Shumë më tepër sesa në gazeta nëpër vendet ku thuren intrigat politike kundërshtarët e PD i dëgjon të bëjnë biografinë e njërit ministër apo tjetrit për të provuar se ata kanë qenë të korruptuar prandaj s’ka pse tu besojmë se e kanë ndershmërisht atë punë. Për rrjedhojë, gjithshka bën e thotë PD-ja ka vetëm një kuptim: të eliminojë kundërshtarët duke i akuzuar për korrupsion dhe njëherësh të marrë në dorë frenat e sistemit të korrupsionit. Prandaj – të thonë - mos e përkrahni heqjen e Prokurorit, as të imunitetit se do të bini nga shiu në breshër.
Me dashje apo pa dashje, kundërshtarët e PD, të cilët nuk janë të paktë, punojnë përditë për të shuar çdo iluzion tek njerëzit që ende kanë shpresë se diçka do të ndryshojë nëpërmjet kësaj mazhorance; për të shuar atë frymë publike antikorrupsion që në një mënyrë apo tjetër mishërohet tek kjo mazhorancë apo ushtron presion mbi të. Synimi i tyre duket qartë: duke dalë shpejt e shpejt në terren të barabartësh, ata kërkojnë ta shvendosin luftën politike tek mungesa e dritave, e ujit, tek 28-29 nëntori e më the të thashë. Kurse nënteksti i propagandës së tyre është: harrojeni luftën kundër korrupsionit; korrupsioni është këneta ku ju keni vegjetuar dhe do të vegjetoni përjetësisht, por shihni që në këtë kënetë të keni pak më shumë drita se tani po bini në terr fare - e për këtë ne e kemi provuar se jemi më të zot se demokratët.
Një nga pykat që u fut së fundi me shumë sukses në këtë propagandë është edhe lajmi (dhe komentet për lajmin) se gazeta Tema, e njohur si gazetë opozitare në ballë të luftës kundër korrupsionit të qeverisë nanoiste dhe kryebashkisë socialiste, u shit nga drejtori dhe njëherësh pronari Mero Baze me një shifër shumë të majme (meqënëse nuk është deklaruar nuk po e shkruaj shifrën, por mendoj se shitjet e gazetave duhet të bëhen publike ashtu sikurse dhe pronarët e tyre të rinj sepse gazetat janë gjë publike) duke rënë bash në duart e një pronari i cili është akuzuar nga ish opozita se, në afera korruptive me kryebashkiakun socialist Rama, ka zgjeruar pronën e tij (Të famshmin lokal tek Parku i Rinisë mu në qendër të Tiranës) duke blerë me çmim qesharak truallin publik dhe jo vetëm, por kërkon të vendosë atje Kazinonë e cila, edhe ajo, është denoncuar nga opozita si një turp i qeverisë Nano.
Mesazhi që merr publiku nga kjo shitblerje është vërtet shqetësues në kontekstin e çka thashë më lart: i famshmi sistem i korrupsionit, i cili ka kapur shtetin dhe mediat, vazhdon punën e tij të kapjes. Justifikimi i Bazes se ay nuk deshte të përdorte favorizimet e pushtetit që e ka sot me vete për të mbajtur gazetën që i dilte me humbje ka edhe një anë tjetër të medaljes: Po ky biznesmeni pse e ble një gazetë që del me humbje? Nga do t’i ketë ay fitimet? Si ka mundësi që shpenzohen shifra përrallore për të blerë një gazetë që nuk sjell fitim nga shitblerja e saj në treg? Dorëheqja e Bazes, që nuk është gazetar dosido, por njihet si një nga njerëzit më të besuar të Berishës, në rastin më të mirë të le shijen se, i pafuqishëm për të luftuar sitemin e korrupsionit, paçka se erdhi në pushtet me këtë premtim, ay ka menduar të mbyllë me paret e shitjes vrimat që i ka shkaktuar në stomak agjërimi i gjatë në opozitë, kurse në rastin më të keq tregon se ay hodhi një urë që PD-ja në pushtet të vendosë lidhjet e veta me sistemin e korrupsionit dhe sistemi i korrupsionit me PD. Edhe një çikë nga të dyja, kuptohet, nuk përjashtohet.
Kjo bëhet edhe më e rëndë kur sheh se në mbështejte të kazinosë dalin aty këtu edhe liberalë të rinj afër PD-së të cilët, në emër lirisë së tregut, lëshojnë parrullën “bixhosxhinjtë të rrinë të qetë” e nuk shqetësohen fare se sa në raport me tregun vërtet të lirë janë këto shitblerje. Mesazhi i tyre mund të lexohet edhe: rrini të qetë edhe ju o njerëz që prisnit luftë kundër korrupsionit edhe ju o korruptues edhe ju o të korruptuar.
Problemi është se askush nuk duhet të rrijë i qetë sot, jo vetëm për shkak të kërcënimit që i ka bërë ky sistem demokracisë, lirisë, moralit, ekonomisë, fjalës së lirë, barazisë përpara ligjit, integrimit në Evropë, por edhe sepse ka shenja të qarta se kolapsi i këtij sistemi të ndërtuar ashtu që një grusht njerëzish të pasurohen në mënyrë spekulative në kurriz të shumicës duke shfrytëzuar media me të cilat u bëjnë shërbime apo shantazh plitikanëve, po i afron fundi sepse, ashtu sikurse piramidat, kemi të bëjmë me një sistem që nuk prodhon, por vetëm thith para. Për këtë duhet të ndërgjegjësohen sa më parë edhe vetë pronarët e këtyre mediave.
Është iluzive të mendosh se politikanët që erdhën në pushtet në emër të luftës kundër korrupsionit janë të pakorruptueshëm. Aq më tepër kur ke parasysh shifrat përrallore me të cilat sistemi i korrupsionit ble instrumentet që e mbajnë në pushtet, çka tregon se lufta kundër korrupsionit nuk mund të reduktohet kurrsesi vetëm tek ata që korruptohen, por dhe tek ata që korruptojnë. Edhe që korrupsioni mund të pastrohet në një ditë. Por, nëse bije edhe kjo shpresë për të luftuar korrupsionin dhe për të filluar ndërtimin e shtetit ligjor që ka ngjallur qeveria e re edhe me disa aksione të lavdërueshme fatet e vendit do të jenë shumë të errëta. Nënqeshja e papërgjegjëshme e Majkos në Opinion, që nuk na tha asnjë fjalë se çka ndërmend të bëjë partia e tij për të pastruar korrupsionin që e ka molepsur fund e majë, do të na kthehet në një përqeshje dhe përtallje të hidhur. Prandaj nuk duhet rreshtur presioni që Berisha dhe të tijtë, që erdhën në pushtet me mandatin popullor për të luftuar korrupsionin, ta mbajnë premtimin se do ta luftojnë atë duke filluar më së pari tek të vetët. (Korrieri, 1 nëntor 2005)
1 comment:
Zoti Lubonja,
I respektoj komentet tuaja, qe ne te njejten kohe me duken edhe shqetesuese duke pas qene personalisht i lidhur ne nje fare menyre me kete gazete.
Me respekt
Lorjan Agalliu
Post a Comment