Reforma në Drejtësi - ambasadorët dhe skandalet që po mbulohen

Tre kanë qenë, sipas radhës, skandalet më të bujshme të dy javëve të fundit.

I pari ishte zbulimi se  kryetari i Bashkisë së Kavajës Elvis apo Ervin Roshi ka qenë i dënuar për përdhunim në Itali, dorëheqja që shoqëroi këtë zbulim dhe pastaj dorëheqja nga dorëheqja e tij nën heshtjen apo miratimin e Kryeministrit.

Lajmi i dytë është ai i publikuar në shtypin italian se, sipas të dhënave të Guardia di Finanza, nga viti 2013 në vitin 2015, rezulton se plantacionet e mbjellë me kanabis në Shqipëri janë trefishuar duke u shtrirë në të gjithë vendin.

Lajmi i tretë ishte pezullimi me vendim gjykate nga detyra e Drejtorit të Policisë si dhe arrestimi i  dy kuadrove të tjera për shkak se Prokuroria ka prova serioze se pajisja e shumëpërfolur e përgjimit është futur paligjshmërisht në Shqipëri, se është përdorur paligjshmërisht për përgjime dhe se policia ka kryer veprime të paligjshme për të zhdukur provat. Si anë tjetër e medaljes së këtij skandali kemi kryeskandalin: sulmin që i bëri Kryeministri dhe Ministri i Brendshëm gjykatave dhe prokurorëve për këtë veprim.

***
Ka një paradoks të madh që kërkon shpjegim, kur ballafaqon tre lajmet që përmenda (që janë vetëm tri pikat e fundit në kupën e skandaleve të kësaj qeverie) me qëndrimin e qeverisë mbi Reformën në Drejtësi. Nga tre lajmet e para del se ne kemi një qeveri që ka futur në pushtetet lokale njerëz të inkriminuar ndër të cilët edhe të akuzuar për trafiqe droge: një qeveri që me keqqeverisjen e saj dhe pa dyshim edhe si rezultat i promovimit dhe bashkëpunimit me trafikantët, ka rritur tre herë plantacionet e kanabisit, dmth. kriminalitetin; një qeveri që kryen veprime të paligjshme deri në futjen paligjshëmërisht të aparateve të përgjimit dhe përgjimin e paligjshëm të qytetarëve. Si ka mundësi që kjo qeveri bërtet kaq fort për  Reformën në Drejtësi në emër të një Drejtësie të pavarur nga politika kur vetëm bazuar në tre rastet që përmenda, një drejtësi e tillë do ta kryqëzonte qeverinë? Si ta shpjegojmë se pse nuk ka frikë Edi Rama nga Reforma në Drejtësi?

Një pjesë mbrojtësish të Reformës, që e shohin këtë kontradiktë dhe e pranojnë se Rama ashtu si Berisha dhe Basha apo Meta, nuk e do një reformë të barabartë me drejtësi të pavarur prej tyre, argumentojnë se këtë Reformë ua kanë imponuar ndërkombëtarët. Dhe kështu, për të mos u prishur me ta, Rama, që ka më shumë karta në dorë, po blofon sikur e do Reformën, për të rritur mbështetjen e ndërkombëtarëve. Në një farë kuptimi, pra, këta mbrojnë idenë se shqiptarët duhet të kenë besim tek Reforma pasi prapa saj janë ndërkombëtarët që janë bërë garantë se kjo reformë nesër mund të rrëzojë edhe Ramën vetë; se Reforma ka ardhur si rezultat i një procesi që është i pashmangshëm do apo nuk e do Rama, Meta, Berisha apo Basha.

Sipas këtij varianti guximi i Ramës qëndron tek blofi ndaj një pokeristi si Basha që është në pozita shumë më të dobëta. Po a mund të shpjegohet kështu guximi i kësaj qeverie që s'ka ditë që nuk bën shkelje skandaloze të ligjit dhe që prandaj duhet t'i trembet si shejtani nga thimjami drejtësisë? Sipas mendimit tim shpjegimi i guximit të Ramës & Co me blofin, nën hundën e ndërkombëtarëve naivë dhe syleshë nuk qëndron. Ky guxim duhet kërkuar gjetkë si kur marrim në analizë Ramën edhe kur marrim në analizë qëndrimin e disa ndërkombëtarëve të angazhuar në këtë proces. Ai duket kërkuar tek metoda e qeverisjes së Ramës që ka qenë dhe mbetet mbulimi i asaj çka në realitet bën keq me gjethen e fikut të një imazhi që me ngulm punon ta ndërtojë nëpërmjet propagandës ku përpiqet të përfshijë veçanërisht ndërkombëtarët. Janë disa ambasadorët që në biseda gjysmë konfidenciale thonë se Rama u ka thënë atyre se për të rrëzuar frontin e së keqes Berishën & Co i është dashur të bëjë kompromise me të fortë dhe kriminelë, për këtë arsye p.sh u bashkua me Tom Doshin etj. etj. si ky. Por ama këta do t'i pastrojë. Dhe për këtë i duhet reforma në drejtësi, pasi Drejtësia është në duart e frontit të së keqes Berisha & Meta. Sigurisht e kaluara e këtyre e ndihmon shumë për të ruajtur këtë imazh. Në këtë lojë imazhi ai ka përfshirë edhe ndërkombëtarët edhe Ambasadorët Lu dhe Vllahutin mes të tjerash.

Si rezultat i kësaj politike imazhi, ndërkohë që drejtësia e vërtet që duhet të kërkojnë edhe ndërkombëtarët, është transparencë mbi rastet e përmendura dhe kalimin në bankën e drejtësisë së përgjegjësve, Reforma në Drejtësi e promovuar prej tyre po ndihmon që këto skandale të mbulohen. Kryeministri dhe Ministri i Brendshëm dalin e thonë se këta skandale janë provë se pse na duhet Reforma në Drejtësi, medemek se prokurorët dhe gjykatësit që kanë urdhëruar pezullimin e Drejtorit të Policisë qenkan të Bashës apo Metës. Ajo që kupton edhe shqiptari më i thjeshtë që i ka ndjekur këto reagime është se Reforma në Drejtësi për këta përkthehet në mundësinë që Rama ta përforcojë edhe më shumë pushtetin me kriminelë, të rrisë plantacionet e drogës që nëpërmjet parasë së krimit të krijojë edhe më shumë mundësi kontrolli dhe propagande, të fusë buldozerët e të shembë e ndërtojë ku të dojë e si të dojë pa ligj në emër të këtij krimi, të ketë mundësi të përgjojë gjithnjë e më shumë kundërshtarët pa i hyrë gjemb në këmbë, sepse nesër askush nuk do të guxojë as të ngrejë zërin e jo më të bëjë ndonjë akt, siç bënë prokurorët e sotëm, që kërkuan të hetohet skandali i përgjimit.

Ka ardhur koha që ambasadori Lu dhe ambasadorja Vllahuiin t'i japin përgjigje shumë shqiptarëve që, të ballafaquar përditë me skandale të tilla, pyesin: A nuk e shohin këta këtë rrezik apo bëjnë gjethen e fikut të qeverisë për interesa që s'kanë të bëjnë me kërkesat e shqiptarëve për më shumë drejtësi, liri dhe demokraci? (Panorama, 11 qershor, 2016)